…want iets dat je niet kunt zien, kan heel erg echt zijn. Bij De Rouwrevolutie leggen we graag uit hoe het (volgens ons) werkt met tekens van overleden dierbaren. Maar ook het ervaren van contact met jouw overleden dierbaren. Dit contact gaat via jouw spirituele zintuigen en is subtiel, soms vluchtig, ongrijpbaar maar is wel degelijk echt.
Misschien is het ‘geloven’ van het contact dat er is, het erkennen van dit contact makkelijker als we de vergelijking met liefde maken. Het contact met overleden dierbare is voor onze fysieke zintuigen niet altijd zichtbaar, hoorbaar of tastbaar, maar het is er wel degelijk. Net zoals je de liefde kunt voelen in de je hart zo kun je ook het contact met jouw overleden dierbare ervaren en binnen’ laten komen. Liefde van mensen hier op aarde is niet anders dan de liefde van de mensen vanuit ‘de hemel’. Natuurlijk zijn er verschillende visies op liefde. Op aarde kan liefde vaak verward worden met afhankelijkheid of aanhankelijkheid. Maar daar gaat deze blog niet over.
Moment van liefde
Wat wij bij de rouwrevolutie graag vertellen over tekens, is dat het een ‘moment van liefde’ is. Een moment van liefde dat je voelt van een overleden dierbare. Mensen vragen ons vaak, hoe weet je of een teken of contact echt is? Daar is een hoop over te vertellen (wat we ook doen in onze mini-classes) maar het gaat uiteindelijk om je gevoel. Wat voel je als er ineens iets heel erg opvalt en je denkt meteen aan je overleden dierbare. Dat is vaak een scheut van liefde, in de vorm van een schokje, een rilling, een warm gevoel in je hart. Soms twijfelen we hieraan, maar eigenlijk is dat gek. Want de liefde die je op aarde hebt gevoeld van jouw overleden dierbaren is dezelfde liefde die je kan voelen als deze persoon overleden is. Liefde is namelijk altijd non-fysiek, altijd overal. Op aarde als in ‘de hemel’. We kunnen er op aarde fysieke uitingsvormen aan liefde geven maar de essentie is non-fysiek. Net zoals wij in essentie non-fysiek (ons basisstation als ziel is ‘de hemel’) zijn maar nu tijdelijk in een fysieke verschijningsvorm (ons lichaam) hier op aarde zijn.
Liefde is ongrijpbaar
Op aarde kun je liefde ook niet zien, kun je liefde ook niet aanraken, kun je de liefde niet horen, kun je de liefde niet proeven, kun je de liefde niet ruiken. Je kunt wel uiting geven aan liefde in de vorm van woorden, muziek, aanraking etc, maar de liefde zelf blijft ontastbaar, ongrijpbaar.
En toch, toch weten we dat liefde bestaat, weten we dat de liefde er is, weten we dat liefde het belangrijkste is dat er is, (misschien wel) het meest waarachtige dat er bestaat. Iets dan je niet kunt aanraken, niet kunt zien, niet kunt horen, niet kunt aanwijzen. Het is er alleen omdat je het voelt. Waarom geloven we die liefde op aarde wel en kan het soms zo moeilijk zijn om dezelfde liefde vanuit het non-fysieke óók te geloven? Het contact dat jouw overleden dierbaren maken vanuit daar, is gebaseerd op liefde. Liefde is de brug, liefde is wat ze overbrengen en wat voor het contact een weg baant.
Liefde overstijgt letterlijk de dood
Liefde overstijgt tijd en ruimte. Liefde overstijgt de dood, liefde maakt geen verschil tussen leven en dood, tussen fysiek en non-fysiek liefde is overal en altijd hetzelfde. Die liefde is het contact. Het is niet gebonden aan een fysiek lichaam, maar wordt ervaren in ons (energetisch) hart en in de subtiele tekens die we ontvangen. Die onverwachte rilling, dat warme gevoel, die toevallige ontmoeting – ze zijn geen toeval, maar momenten van liefde die je overleden dierbare met je deelt. Net zoals we liefde op aarde voelen zonder het te zien, zo mogen we vertrouwen op de liefde die ons verbindt met hen die niet meer fysiek hier zijn. Want liefde is de kracht die alles doordringt, altijd aanwezig, altijd voelbaar – als we ervoor openstaan.
